تأثیر سرمایه اجتماعی بر خلاقیت دانشجویان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

پرورش خلاقیت در بین دانشجویان به عنوان رکن اساسی توسعه دانش بنیان و افزایش شایستگی های آنان بسیار ضروری است. از سوی دیگر، صاحب نظران حوزه خلاقیت بر کنش های بین مردم و ترکیب دانش، ایده ها و اطلاعات، و به طور کلی تر جنبه اجتماعی خلاقیت برای پرورش آن، در میان دانشجویان تأکید دارند. بر این پایه، هدف کلی این پژوهش تبیین نقش سرمایه اجتماعی (به عنوان جنبه اجتماعی خلاقیت) بر خلاقیت دانشجویان رشته های کشاورزی بود. جامعه ی آماری پژوهش را 1400 تن از دانشجویان دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان تشکیل دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و در نظر گرفتن انحراف معیار نمره کل خلاقیت، 91 تن تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه ای محقق ساخته بود. بررسی روایی، پایایی، برازش متغیرهای پنهان و آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از روش مدل سازی معادله های ساختاری و به کارگیری نرم افزار lisrel8.8 انجام شد. نتایج تحلیل عاملی تأییدی روایی، پایایی و برازش متغیرهای پنهان پژوهش را تأیید کرد. یافته های به دست آمده از مدل معادله ساختاری بیانگر آن بود که سه سازه سرمایه اجتماعی ساختاری، سرمایه اجتماعی شناختی و تسهیم دانش دارای تأثیر مستقیم و معنی داری بر خلاقیت دانشجویان هستند، این در حالی است که سرمایه اجتماعی ارتباطی دارای تأثیر مستقیمی بر خلاقیت نبود و از راه میانجیگری سازه تسهیم دانش و به صورت غیر مستقیم بر خلاقیت دانشجویان اثر می گذاشت.